Kayıpların ardından yaşanan dönemde geçtiğimiz süreci "yas eğrisi" olarak çok iyi betimleriz. Hatta, kurumların değişim dönemlerinde, ekiplerin benzer bir süreçten geçtiği görülmüş ve değişim yönetimi çalışmalara da konu olmuştur. ( kurumları oluşturan da biz fani insanlar olduğumuza ve her değişim de bir öncekinin kaybı olduğuna göre şaşırtıcı da değil zaten sonuç)
Ne diyordum, kayıp sonrası yasını yaşamamış / yaşayamamış olanlar varsa aranızda ne demek istediğimi anlar.
Ağlayamamanın, şikayet edemememin, üzüntüsünü - öfkesini ifade edememenin ağır bedelini ileride misliyle ödemiştir.
Bu yüzden; -Tüm duygularını, -Yok saymadan, -Bi kenara - halının altına süpürmeden, -Mış gibi yapmadan